รู้ฉันก็รู้ มันจบแล้ว แต่ว่ายังฝืนทำใจลืมเธอไม่ลง
เกลียดความอ่อนไหว ที่มันคงยังรบกวนความจำ
ให้ทุกเรื่องยังคงมีเธอเรื่อยมา
ภาพความเคยชินวันเหล่านั้น
มองไปทางไหนฉันก็เจอแต่น้ำตา
อยากที่จะหนีความเป็นจริง
ให้พ้นความทรงจำ ให้ชีวิตฉันเดินต่อไปซักที
แต่จะหยุดมันยังไง บอกให้ใจมันลืมเธอ
สั่งสมองให้คอยควบคุมใจ
แต่จะสั่งการยังไง ก็ฉุดใจไว้ไม่ไหว
เมื่อสมองและหัวใจไม่ยอมเดินไปด้วยกัน
และฉันต้องทำอย่างไร
เมื่อความคุ้นเคยที่เราเคยมี
ยังทำร้ายฉันจนวันนี้ อีกนานไหม
กว่าใจฉันจะเคยชิน กับการไม่มีเธอ
ถึงแม้ฉันฝืนใจแค่ไหน
มันก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย
เบื่อที่ต้องเห็นภาพเดิมเดิม
พอแล้วความทรงจำ โปรดอย่าทำให้ฉันเจ็บกว่านี้เลย
แต่จะหยุดมันยังไง บอกให้ใจมันลืมเธอ
สั่งสมองให้คอยควบคุมใจ
แต่จะสั่งการยังไง ก็ฉุดใจไว้ไม่ไหว
เมื่อสมองและหัวใจไม่ยอมเดินไปด้วยกัน
และฉันต้องทำอย่างไร
เมื่อความคุ้นเคยที่เราเคยมี
ยังทำร้ายฉันจนวันนี้ อีกนานไหม
กว่าใจฉันจะเคยชิน กับการไม่มีเธอ
และฉันต้องทำอย่างไร
เมื่อความคุ้นเคยที่เราเคยมี
ยังทำร้ายฉันจนวันนี้ อีกนานไหม
กว่าใจฉันจะเคยชิน กับการไม่มีเธอ
อีกนานไหมกว่าใจฉันจะเคยชิน กับการไม่มีเธอ